Luna roerde lusteloos in de kom pap die voor haar op
tafel stond. Hij was grijs, dik, en al wat je wilt, maar zag er niet bijzonder
smakelijk uit. Zoals altijd eigenlijk. Luna zuchtte. Niet alleen was het
vandaag haar verjaardag, die ze –wat gezellig- alleen mocht vieren, maar straks
was het ook nog eens haar beurt om af te wassen. En Claudius stond op de lijst
als afdroger. Claudius was een slungelige jongen van achtien, met een rond
brilletje en heel erg slordig haar. Moest dat haar niet blond zijn geweest, zou
hij best op Harry Potter lijken. Helaas was hij niet zo heldhaftig, moedig en
vriendelijk. Claudius was, om het zachtjes uit te drukken, lui. Wat zo ongeveer
wou zeggen dat Luna straks niet alleen moest afwassen, maar ook afdrogen. En
daar had ze absoluut geen zin in. Voorzichtig at ze een hapje havermout. Het
smaakte verschrikkelijk, maar desondanks lepelde Luna de pap naar binnen. Het
was nu eenmaal het enige wat er te eten was.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten