zondag 8 februari 2015

Deel 3


Kriep!!
Met veel geknars en gepiep werden de houten deuren van de slaapzaal geopend. In de deuropening stond een vrouw, twintig jaar ongeveer, met een donkerrode t-shirt, waarop in afgebleekte letters nog net het opschrift “Cool” te lezen was. Een versleten jeansbroek zat strak rond haar slanke benen. Haar blonde krullen werden bijeengehouden in een lage staart in haar nek. Eén plukje ontsnapte en hing zachtjes krullend langs haar voorhoofd. In haar handen hield ze een lijst, waarop de namen van alle kinderen in het weeshuis genoteerd stonden. In de kolom ernaast stond geschreven welk kind welke taak moest doen die dag. Zo ging het elke morgen. Iedereen moest zijn steentje bijdragen. Met behendige vingers hing ze de lijst op aan de muur, en draaide zich weer om naar de kinderen. 
‘Opstaan!’, riep ze, verrassend zacht om een hele slaapzaal wakker te krijgen. Enkele kinderen keken verward op. 'Komaan jongens en meisjes, uit de veren!'
Luna opende langzaam haar ogen. Haar hoofd voelde aan alsof iemand het vol met watten had gestopt.
Met armen die loodzwaar aanvoelden wreef ze enkele verdwaalde haren terug achter haar oren. Niet dat het veel uitmaakte. Elke morgen werd ze wakker met een "coupe vogelnest", zoals zij het noemde. 
Slordige haren die alle kanten uit piekten. Gelukkige was er, in de oertijd waarschijnlijk, zoiets uitgevonden als een kam. Een heel erg handig dingetje, vond Luna. Voorzichtig sloeg ze haar deken van zich af. Een plotse kou overviel haar, nu ze de warmte van het deken niet meer voelde. Met ledematen die aanvoelden alsof ze van beton gemaakt waren sleepte Luna zich het bed uit. Na zoveel jaren schrok ze nu ook weer even toen ze de ijskoude vloer onder haar voeten voelde. Gelukkig had ze, net als alle anderen in het weeshuis, een paar grijze teenslippers naast haar bed staan. Snel schoof ze haar voeten erin. Voetje voor voetje schuifelde ze naar de badkamer, die niet echt een badkamer was. Er stond een bakje water voor elk kind, ter grootte van een kookpot, waaraan ze zich konden wassen.  Aan een klein vuurtje werd het water opgewarmd. Zeep of shampoo was er niet.  

Geen opmerkingen:

Een reactie posten